S&P, Türkiye'nin kredi notunu "pozitiften durağana" çevirdi. Karşılığında, "Verilen karar tamamen ideolojik. İflas edenlerin notu yükselirken bizimkinin düşmesini garipsedim. Bunu Tayyip Erdoğan yemez. Bunun bedelini, ‘Ben artık seni kredi kuruluşu olarak tanımıyorum’ şeklinde öderler." şeklinde tepki verildi.
Canları isterse, ya "ekonomik kriz teğet geçiyor" ya da "ama dünyada kriz var" deniyor.
Bir tarafta, benzin, doğalgaz, elektrik, ulaşım, alkol, sigara, resmi evrak işlemleri, piyango bileti, vs. kalemlere % 10'dan % 40'a varan oranlarda zam yapılıyor (hay dilimi eşek arısı soksun, "güncelleme" demem gerekirdi); diğer tarafta ise "her şey mükemmel, enflasyon tek hanede". (Sizin enflasyonu hesaplayan kafalarınızı öpüyorum!)
Bir tarafta, "işsizlik düşüyor", "ihracat rekoru kırılıyor", Türkiye "% 8.5 büyüyor", dünya Türkiye'ye hayran, "yeni bir Çin mucizesi" söz konusu; diğer tarafta "aman dikkat", "malî disiplin şart", "Yunanistan oluruz ha!"...
Uzun lafın kısası... İşlerine gelince her şey mükemmel, işlerine gelmeyince "aman Yunanistan oluruz". Bunu son olarak memur maaş zamlarında ortaya koydular. Türkiye’nin 2011'deki büyümesi % 8.5, enflasyonu % 10.5 (2012 enflasyonu, ilk 3 ay % 3.5, yıl sonu tahminî %11), vergi ve harçları artıran yeniden değerleme oranı % 10.26, ancak dalga geçer gibi % 3.5 önerdiler. Gerekçe olarak da "bütçemiz bu kadar" denildi, Yunanistan örneği verildi. (Kendilerine zam yaparken, nedense Yunanistan gibi olma tehdidi söz konusu değildi!)
Şimdi memurların gözü Hakem Heyeti'nde, 29 Mayıs'ta karar açıklanacak. Ancak bu görüşmeler gösterdi ki, iktidarın sözleri ve hareketleri, teklifleri birbirini tutmuyor. Peki, hangisi doğru? Ekonomi çok iyi ama vermek mi istemiyorlar yoksa ortada büyük bir ilüzyon mu var?
Bir Çin oluyoruz, bir Yunanistan oluyoruz! Biz de bilelim yani ne olduğumuzu!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder