10 Kasım

"O büyük insan yalnız Türkiye için değil, bütün doğu milletleri için de en büyük önderdi."
Afgan Kralı Emanullah HAN

Bugün 10 Kasım, Atamızın 1938'teki ebediyete göçüşünün 73. yıldönümü. Bir hüzün günü... Atamız Mustafa Kemal Atatürk'ü, onun yaptıklarını, değerini anlatmaya sayfalar yetmez... Kendisini hiç görmedik, hatta vefatından birkaç 10 yıl sonra dünyaya geldik ama şu var ki onun ülkesinde yaşamaktan, böyle büyük bir insanı yetiştiren ulusun bir ferdi olmaktan hep gurur duydum... 

Eğer Atatürk'ü gerçekten çok seviyor ve gerçekten onun "izinde" isek, onu artık kuru laflarla anmaktan vazgeçmeli, onun vasiyetini yerine getirmek için çalışmalıyız. Artık "Atatürk olsaydı" laflarını bırakmalıyız, kendimize bakmalıyız. O, Tanrı'nın bu ulusa bir nimeti, bir hediyesi olarak, ömrünü ulusuna adayan bir insan olarak tarih sahnesinde yerini aldı, artık bedenen gelmeyecek. Gökten bir kurtarıcı beklermişçesine onu beklememeliyiz, onun yerine biz artık çabalamalıyız, ki zaten bir kurtarıcı beklemek bile onun vasiyetine, anlayışına aykırıdır... Artık bu ve her 10 Kasım’da, 29 Ekim’de, vs. ona bağlılık yolunda yeminler ederken, eserlerini koruyacağımız ifade ederken, gerçekten onun fikirlerini-eserlerini nasıl yaşatacağımızı, onun gibi bir insanın yetişememesinin nedenlerini düşünmeli ve yetiştirmenin yollarını aramalıyız.

"Benim üzüntüm iki türlüdür; önce böyle büyük bir adamın kaybından dolayı bütün dünya gibi üzgünüm. İkinci üzüntümse bu adamla tanışmak konusundaki şiddetli isteğimin gerçekleşmesine artık olanak kalmamış olmasıdır."
ABD Başkanı Franklen D. Roozwelt

Bugün bizim için hüzün günü, anma günü... Ama biliyorum ki birilerinin de kutlama günü, sevinç günü... Kimseye onu anlatacak değilim, ki zaten "o anlatacaklarım" da O'nun değerini bizden iyi biliyorlar!!! Yalnız şunu belirtmem gerek, Atatürk eğer diktatör idiyse, hangi diktatör ölmünün üzerinden 70 yıldan fazla bir süre geçtiği halde büyük bir minnet ve özlemle anılıyor?